Za gołym drzewem się chowa,

sierp księżyca.

Róż zachodzącego słońca,

próbuje go złapać za rąbek poświaty,

by przetrwać jeszcze parę minut na jawie,

zanim zniknie w zaświaty.

Ja, cieszę się jego widokiem,

jego bielą i jasnością,

uspakaja mnie jego minimalny ruch i tryskająca czystość…

Mija dzień,

mija tyle spraw.

Zanim ukołyszą mnie sny w swych obłokach, chowam się i ja jak księżyc, ale nie za drzewem,

lecz pod ciepłą kołderką wdzięczności i czuję się jak w niebie…

Dobranoc kochani!

share

email

Ich piękność lśni bez lamp na wybiegu,

markowych ciuchów i makijażu.

Ich piękno lśni po prostu od środka,

dla otwartych oczu i serca.

share

email

Morze deszczowych kropli zalewa niebo.

Deszczowe krople spadają dzisiaj na moją głowę, jak popiół.

Deszczowe krople spływają po mojej twarzy, jak łzy.

Deszczowe krople są mokre i zimne.

Deszczowe krople po prostu są i ja też po prostu jestem.

Deszczowe krople umyją moją duszę w bezludnym lesie.

Jeśli  zapragnę.

Deszczowe krople nawodnią pustynię mojego serca.

Jaśli zapragnę.

Deszczowe krople w Środę Popielcową oczyszą mnie.

Jeśli zapragnę.

Ja pragnę.

share

email